Köpeklerin bulunduğu evlere rahmet meleklerinin girmeyeceği, evin sahibinden her gün bazı sevapların azalacağı, lakin bekçilik, sürü ve av gibi zaruri ihtiyaçlar için ev dışında köpek beslemeye icazet verildiğini açıklayan hadis-i şerifler mevcuttur. Ayrıca tüy ve salyaları bulaşabileceğinden, nefesi ve salyası necis yani pis olduğundan ibadet ve sıhhatimize zarar verme olasılığı da vardır. Bu sebeple eğer zorunlu bir durum söz konusu değilse evde köpek bulundurmak dinimize göre doğru olmaz. İhtiyaç yokken evde köpek beslemek haram olmasa da hafif mekruhtur. Fıkıh dilinde buna “tenzihi mekruh” denilir.
Mekruh; yapılması dinen doğru bulunmayan, terk edilmesi istenen, yapılmaması yapılmasından daha uygun olan davranışlardır. Dolayısıyla köpek besleme hususunda da dinimizin belirlemiş olduğu meşrûiyet sınırlarına riayet etmek şarttır. Bununla birlikte köpek bulunan evde kıldığımız yer veya seccade temiz olduğu müddetçe; yaşanır, kılınan namazlar ve yapılan ibadetler de geçerlidir.
Efendimiz tüm Müslümanlara şöyle seslenmektedir: “Av, tarla, bahçe, sürü köpekleri müstesna olmak üzere köpek besleyen kimsenin sevabından her gün bir miktar eksilir.”
Âişe radıyallahu anhâ’dan da nakledelim: Cebrâil aleyhisselâm, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e belli bir saatte geleceğini vadetmişti. Vakit gelmiş ama Cebrâil gelmemişti. Resûlullah elinde bulunan sopayı yere attı ve “Allah da Resûlleri de va’dinden caymaz!” dedi. Sonra etrafa bakınmaya başladı. Bir de ne görsün, sedirinin altında bir köpek yavrusu. Bunun üzerine: “Ey Âişe! Bu enik buraya ne zaman girdi?” diye seslendi. Ben: Allah’a yemin ederim ki, bilmiyorum, dedim.
Emir verdi ve köpek yavrusu evden çıkarıldı. Cebrâil aleyhisselâm da hemen geldi. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Bana söz verdin, ben de bekledim, ama gelmedin,” dedi. Cebrâil: “Gelmemi, evindeki köpek engelledi. Biz melekler içinde köpek ve sûret bulunan eve girmeyiz” cevabını verdi. (Müslim, Libâs 81. 82. Ayrıca bk. Buhârî, Bedü’l-halk 7, Libâs 94. İbni Mâce, Libâs 44)
Şunu da altını çizerek ifade etmeliyiz. Dinimiz İslamın evde köpek besleme hususundaki izahı bu hayvanlara karşı olumsuz bir tavır takınmayı da gerektirmez. Yani köpeklerin beslenmemeharamsi veya onlara kötü muamele edilmesi söz dahi konusu olamaz. Nitekim farklı bir hadîs-i şerîfte, susuzluktan ölmek üzere olan bir köpeğe su veren günahkar bir kadının cennetlik olduğu müjdelenmektedir ki bu çoğumuz tarafından bilinen bir hadistir.
Dinimiz; mali imkanları müsait kişilerin, ilgili masrafları köpekler yerine kimsesiz ve yoksullara harcamasını daha uygun bulmaktadır. Birçok batı ülkesinde evde bakılan köpeklere sigorta yapma mecburiyetinin getirildiği düşünüldüğünde külfet ve masrafları daha net anlaşılır. Köpeğe duyulan saplantılı düşkünlük, bir çok insanın köpekleri ailenin bir ferdi olarak görmesine neden olmakta evliliklere mani olmaktadır. Bu aşırılıklar, bazı durumlarda kendi evladını ikinci derecede görmeye kadar varmaktadır. Çocuklara verilmesi gereken sevgiyi bir köpeğe yönlendirmek kişinin çocuk sahibi olma isteğini de köreltmektedir. Birçok batı ülkesinde nüfusun azaldığı ortadadır.
Son olarak şunu da ifade edip noktalayalım. Köpekler yaratılışları itibariyle geniş alanlarda koşup oynamaya sosyalleşmeye rahat hareket etmeye ihtiyaç duyarlar. Cinsi ve boyutu ne olursa olsun köpekleri evlere kapalı mekanlara hapsetme doğru değildir. Evet; yalnız yaşayan yaşlılara – otizmli çocuklara iyi bir arkadaştır, depresyona faydalıdır, kolluk kuvvetleri için sayısız hizmetler sunar, kanseri dahi sezebildiği araştırma konusu olmuştur ancak faydaları saymakla bitmese de bu güzel canlıları evlere hapsetmemeli, doğalarına en uygun koşulları sağlayabileceğimizden emin olmalıyız.
Bu yazımızda sizlere; islamda köpek beslemek, islamda köpek beslemek neden haram, islamda köpek beslemek diyanet, islamda köpek beslemenin hükmü, islamda kedi köpek beslemek ve islamda bahçede köpek beslemek başlıklarıyla alakalı bilgiler sunmaya çalıştık!