Harut ile Marut hakkında sizlere detaylı bilgiler vermek isteriz. İnsanlara büyü yapmasını ve Babil’deki Harut ile Harut adı verilen iki melek öğretiyordu. O iki melek, kafir olma karşılığında insanlara büyü ve sihirleri gösteriyordu. Hârut ile Mârut hakkında Kur’ân-ı Kerîm’de ayrıntısıyla bilgi olmadığı için kesin ve net bilgilerden yoksunuz. İnsanlar onlardan karı-koca arasını açan şeyleri de öğreniyorlardı. Yüce Allah (CC) Kuran-ı Kerim de Bakara Suresinde bizlere şöyle seslenmektedir;
“Tuttular da Süleyman’ın saltanatı aleyhine, Şeytanların kapıldıkları şeylere uydular. Halbuki Süleyman kafir olmamıştı, Şeytanlar kafir olmuşlardı. İnsanlara büyü yapmasını ve Babil’deki Harut, Marut adlı iki meleğe indirilen şeyleri öğretiyorlardı. O iki melek, hiçbir kimseye biz, ancak ve ancak Allah tarafından bir sınamayız, sakın kafir olma demeden bir şey öğretmiyordu. Onlardan, karıyla kocanın arasını açan şeyleri öğreniyorlardı. Öğrenenler de Allah’ın izni olmaksızın hiçbir kimseye zarar veremezlerdi. Kendilerine zarar verecek, fakat hiçbir faydası olmayacak şeyleri öğrenmekteydiler. Andolsun ki bu bilgiyi satın alanın ahiretten nasibi yoktur, bunu iyice bilmişlerdi de. Fakat bir de canları pahasına satın aldıkları o şeyin ne pis şey olduğunu bilselerdi.”
Öğrenenler de yüce Allah’ın (CC) izni olmadıkça kimseye zarar veremezlerdi, kendilerine zarar verecek fakat hiçbir kimseye zarar veremeyecek şeyleri öğrenmede ısrar ediyorlardı. Hârut ile Mârut sihir öğrenmek için kendilerine başvuranlara “Biz ancak bir imtihan vesilesiyiz (fitneyiz). Sakın küfretme” demedikçe hiçbir kimseye sihir öğretemezdi.
Harut ve Marut’a Pers mitolojisinde, Hristiyanlıkta ve Yahudilikte de rastlanır. Kitabımız Kur’ân-ı Kerîm’de Hârût ve Mârût’un işaret edildiği âyet; girişte de bahsettiğimiz, Hz. Süleyman’a (AS) atılan iftiralarla Hârût ve Mârût’un sihir öğretişi hakkında iki ana konuya ait bilgiler paylaşır. Alimler, söz konusu bu ayetin sihir öğretmenin ve öğrenmenin sakıncalarını vurguladığı konusunda ittifak halindedir. Hârût ve Mârût’la ilgili ayette karşımıza çıkan yegane bilgi, Bâbil’de oldukları ve günah olduğu konusunda kesin ve net uyarılarda bulunarak gelenlere sihir öğretildiği hususundadır. Bununla beraber tarih ve tefsir kaynakları özellikle İsrâiliyat’ın etkisiyle konuyu ayrıntılı biçimde nakleder. Halbuki Hârût ve Mârût mevzunda sahih hiçbir hadis bulunmadığı da ifade edilir.