Yalnız kalınca günah işlemiş olmamak için son dönemlerde dini nikah sıkça tercih ediliyor. Bu konuyu incelemek gereklidir. Dini nikahın yanında resmi nikahın da yapılması hukuki olarak gerekli görülmektedir. Nitekim Osmanlı Aile Hukuku kararnamesinde de mahalle kadısına kayıt yaptırılmayan nikahların geçersiz olacağı belirtilmiş ve resmi nikah üzerinde yıllar önce de ısrarla durulmuştur. Öncelikle aileden habersiz ya da ailenin izniyle şahitler huzurunda nikahlansalar – Hanefi mezhebine göre – karı koca olacaklarından erkek boşamadan kadın başkasıyla evlenemez.
Nikahın geçerli olması için gereken şartları da belirtelim. Bunlardan başka bir şart daha vardır; o da nikahın duyurulmasıdır. Şafiiye göre, velinin izni olmadan dini nikah yapılamaz. Hanefi’de de, taraflar denk değilse velinin itiraz edip ayırma hakkı vardır.
- Evlenecek kişilerin ve vekâletlerini verdikleri kişilerin hazır olması.
- Evlilik akdini kabul ettiklerine dair eşlerin “kabul ettim” şeklinde ifade etmeleri ve irade beyanı.
- Kızın velisinin izninin olması. Bu hüküm Hanefi mezhebi hariç diğer mezheplere göredir.
- Ergenlik çağına ermiş, aklı başında iki erkek veya bir erkekle iki kadın şahit olmalıdır.
- Şahitlikte mutlaka bir erkeğin bulunması icap eder.
Bu çok tehlikeli ve üzerinden durulması gereken bir husustur. “Ben bir erkekle dini nikah kıydırmıştım. O beni boşamıyor” veya “Ben dini nikahtan boşanmadan başkasıyla evlendim, zina sayılır mı?” gibi son derece tehlikeli durumlar görülebilmektedir.