İsimleri Kuranı Kerim’in Kehf ve Enbiya Suresinde geçirilen Yecüc ve Mecüc kavimleri, İslam’daki kıyamet alametlerinden biri olarak zikredilir. Kavmin çıkışı Mehdi’nin çıkışı ve İsa Mesih’in sahte Mesih Deccal’i öldürmesinden sonra gerçekleşir. Yecüc ve Mecüc, Allah’ın kendilerine musallat edeceği bir tür bela veya hastalık ile helak edileceklerdir. Buhari’de geçen bir hadise göre, Yecüc ve Mecüc; Ademoğulları yani insandırlar, belirli bir halkın kovulmuş oldukları yıkık bir şehre dönmelerinden sonra salıverileceklerdir. Bazı alimler bu şehrin Kudüs olduğunu öne sürer.
Yecüc Mecüc öylesine kalabalıktır ki ırmak ve göllerin suyunu içerek tüketeceklerdir. Hepsi tek bir insanın ölümü gibi ölecek, öldüklerinde leşlerinin kaplamadığı Dünya üzerinde bir karış yer bulunamayacak. Bunlara ne dağ ve ne de demir dayanacak. Onların ikinci sınıfı da kulaklarının birini serer, ötekini de üstüne yorgan yapıp öyle yatar. Yabani hayvan, fil, domuz ve deve ne görürlerse yer bitirirler. Onlardan birisi öldüğünde de onu yerler, Onların bir ucu Şam’da, bir ucu Horasan’da olacaktır. Doğu nehirlerinin tümünü ve Taberiye Gölü’nü de içerek kurutacaklardır.
Ebû Hüreyre (r.a.)’den sahih rivayete göre, Rasûlullah (asm), Kehf sûresi 94. ayette bahsedilen sed hakkında şöyle buyurur:
Ye’cüc ve Me’cuc her gün o seddi delmeye çalışırlar, delmeye yaklaştıkları vakit başlarındaki amir onlara şöyle seslenir: ‘Dönün yarın delersiniz.’ Allah da ertesi güne o seddin oyulan kısmını öncekinden daha sağlam duruma getirir.”
Sonunda müddet dolup Allah onları insanlar üzerine salmayı isteyince; başlarındaki yetkili ‘Dönün, onu inşallah yarın delersiniz.’ diyerek, ‘inşallah’ kelimesini söyler. Onlar ertesi gün geldiklerinde seddi dünkü bıraktıkları şekilde bulurlar ve seddi delerek insanlar arasına çıkarlar. Bütün suları içerler. İnsanlar onlardan kaçar, oklarını göğe fırlatırlar, oklar kana bulanmış vaziyette geri döner. Bunun üzerine şımarık bir durumda şöyle derler: Yeryüzünde olanları kırıp geçirdik, gökte olanları da mağlup ettik. Sonra Allah onların boyun köklerinde bir kurt meydana getirir de bu yüzden hepsi kırılıp yok olur giderler.”
Rasûlullah (asm) şöyle devam eder:
Muhammed’in canını kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, O kırılıp yok olan Ye’cüc ve Me’cüc’un leşlerini yeryüzündeki tüm hayvanlar yiyecek ve çok güzel beslenerek etlenip yağlanacaklardır.” (İbn Mâce, Fiten 27)
Osman es-Seruci Ye’cüc ve Me’cüc’ü şöyle anlatıyor; “Bizden farklıdırlar. Yüzleri yassı, gözleri küçük, kulakları çok büyük, boyları kısadır. Her birinin bin çocuğu olur. Cin ve insanların onda dokuzu bunlardır. Arkasında kaldıkları duvarı her gün oyarlar. Geceleri eskisi gibi olur.” Ölümsüz değillerdir; Hz. İsa (AS) dua eder. Boyunlarında yara çıkıp bir gecede ölürler. Hayvanlar bunları yiyerek çoğalır. Kokularından yer yüzü yaşanamayacak bir hal alır.