Mevcut topraklarının %80’i sıradağlardan, orman ve platolardan oluşan; Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti ya da bilinen Kuzey Kore, Kore Harbi sonrasında Kuzey ve Güney Kore olacak şekilde üzere ikiye bölündü. Ülke, Dünya üzerindeki mevcut diğer komünist memleketlere göre daha kapalı bir rejimdir. Ülke güneyinde Güney Kore, kuzeyinde Rusya ve Çin, doğusunda ise Japon Denizi yer alır. Ilık bir iklimde bulunan Kuzey Kore, değerli madenler açısından da zengin bir ülkedir.
Sel felaketleri ve kuraklıklar ise aynı anda görülebilmektedir. 2009 verilerine göre ülkenin nüfusu 23.923.118’dir. 2 lehçeye sahip Kore dili kesin olmamakla birlikte Altay dil grubunda yer alır. Seul ve Pyongyang lehçeleri konuşulur. Ülkenin baş şehri Pyongyang’dır. Kuruluş tarihi 15 Ağustos 1945 olarak kayda geçer.
Resmen Ateist yapıya sahip ve Ateist olduğunu ifade eden bir devlet olan Kuzey Kore’de Budizm inançları da yaygın olarak görülür. Ülkede insan hakları değerlendirmeleri yapabilmek “kapalı yapıları” nedeniyle mümkün olmamaktadır. Buna rağmen ülke; her sene iki bin kadarı batılı ülkelerden olacak şekilde; dört yüz bin turist tarafından ziyaret edilmektedir. Gelenlerin büyük bölümü Kŭmgangsan dağlarında bulunur ve çok küçük bir bölümü başkent Pyongyang’a adım atar. Otoritelerinin resmi açıklamalarına göre konuklara sadece Kuzey Kore’nin belli bölgeleri için müsade verilir. Hükumete göre ülkede insan hakkı ihlali yaşanmaz ve DPRK’daki sosyalist sistem yapısı dolayısı ile insanlar özgürce seçim yapıp maddi ve manevi tüm ihtiyaçlarını karşılamaktadır.
Dünyanın en askerileşmiş ve kalabalık ordu nüfusuna sahip ülkelerinden birisi olan Kuzey Kore’de, 2 milyonu aktif ve 5 milyon civarı ise yedek askeri kuvvet mevcuttur. Durum “hemen hemen her dört Kore vatandaşından biri” gibi bir rakama karşılık gelmektedir. Kimyasal, nükleer ve biyolojik silahlar ne yazık ki sık sık da füze denemeleri de yapan bu sosyalist ülkede mevcuttur. Ülke yönetiminin en büyük maddi ve manevi destekçisi Çin Halk Cumhuriyeti olsa da; Kasım 2010’da Wikileaks tarafından kamuoyuna açıklanan belgelerde, bu ülkenin Kuzey Kore rejiminin yıkılmasını ve Kore Yarımadasının Güney Kore rejiminin yönetiminde birleşmesinden yana olduğu açıklanmıştır. 1973 Arap-İsrail savaşında 20 pilotu ve 19 personeli ile Araplara destek vermiş bir ülkedir aynı zamanda Kuzey Kore.
Dünya üzerinde yerin en altına inşa edilmiş metrosu (100 metre) bu ülkede başkentte yer alır. Nükleer saldırılara karşı bir sığınak olması planlanmıştır. Üst düzey devlet adamları, spor grupları ve benzer statüde bulunanlar sadece ülke dışına çıkabilmektedir. Halkı devlet tarafından songbun adı verilen bir sistemle 3 ana sınıf ve 51 kategoride gruplanmaktadır. Her vatandaşla ilgili gizli dosya mevcuttur. Devlet bu sistemle vatandaşı politik olarak güvenilir ve riskli grubuna ayırmaktadır. Kore’de emlak satışı da yasaktır. Evler devlete aittir. Çocuklar evlenene kadar aileleriyle yaşamak zorundadır.
Evlenince çiftlere 30-50 metrekarelik küçücük bir mülk veriliyor ve bu zaman tabi ki yine de songbun puanı dikkate alınmakta. Devletin resmi olarak varlığını kabul etmediği songbun, eğitim ve çalışma hayatında da belirleyicidir. En kalifiye ve en çok çalışan işçi günlük 700 gram pirinç, birkaç kilogram et ve 20 yumurta alabiliyor yani kupon sistemi ülkede mevcut. Her hangi yabancı radyo dinleyerek dünyada olup-biteni öğrenmek isteyeni ise en az 15 sene hapis bekliyor. İnternet ülkede bulunmuyor. Saç modelleri dahil olmak üzere; 14’ü erkek ve 14’ü kadın için – devlet tarafından belirleniyor.