Göçebe kuşlardan en çok tanınanı olan Leylek, büyük ve uzun bacaklı bir kuştur; gelişleriyle baharı müjdelediğine, dönüşüyle de kışı haber verdiğine inanılır. 100–115 cm uzunlukta, 2,3 ila 4,5 kg ağırlığındadır, kanat açıklığı ise 155–215 cm’dir. Tarlaya zararlı hayvanları tercih ettiği için faydalı bir kuş olarak da bilinir. bataklık yerleri sever. Almanya ve Danimarka’da halklar leylekleri uğurlu görür. Gagalarını birbirine çarparak sesler çıkarırlar. Etçil grubundan leylek; böcek, balık, amfibiler, sürüngenler, küçük memeliler ve küçük kuşlar gibi çok geniş bir alanda seçim yapar. Besinlerinin çoğunu tüketirken, kısa bitki örtüsü ve sığ sulardan alır. Tek eşli olarak ürer ancak yaşam boyunca sürecek bir çift bağı kurmaz. Hem erkeği hem de dişisi, çubuklardan müteşekkil ve birkaç sene dayanabilen büyük bir yuva meydana getirir.
- 30-40 yıllık ortalama ömürlerinin olduğu söylenir.
- 152 cm’lik yüksekliği, 3.7 metrelik kanat açıklığı ve 9 kilo ağırlığı ile en büyük türü marabou’dur.
- 56 cm uzunluğa ve 470 gram ağırlığa sahip olan hammerkop ise türün en ufağıdır.
- Gri- beyaz, kırmızı ve siyah renkte olabilirler.
- Kurbağalar, balıklar, kabuklu deniz ürünleri, böcekler, solucanlar, küçük kuş ve memelileri yerler.
- Tıslama ve gaga çatırdamasıyla iletişim kurmasına rağmen büyük oranda sessizdirler.
- Göçlerden sonra arkadaşlarını değiştirebilirler, tek eşli değillerdir.
- Göç etmek için 50 güne kadar havada kalarak 20 bin km yol katedebilirler.
- Leylekler yuvalarını yıllarca kullanılabilecek şekil ve dayanıklılıkta yaparlar. 2 metreye kadar enleri vardır.
Leylekler Hakkında Bilgiler
Dişi leylekler her yıl bir kereliğine olacak şekilde dört kez yumurtlar ve yavrular hemen hemen 34 gün sonra aynı anda olmayacak şekilde yumurtadan çıkar. Çifti meydana getiren kuşların ikisi de kuluçkaya yatar ve aynı anda yavruları beslerler. Yavrular yumurtadan çıkışından 58-64 gün sonra yuvayı terkeder ve 7 ila 20 gün daha ebeveynleri tarafından beslenir. Baba leylek yavrularını beslemekle yükümlü iken, anne leylek kanatlarının altına alarak; yağmur, yoğun fırtına ve kızgın güneş sıcaklarından yavrularını korur.
Bir çocuk, “Ben nereden geldim?” diye sorduğunda, anne-babalar sadece “leylek getirdi” derdi. Bu durum, Avrupa’da beyaz leyleklerin sıklıkla bahar aylarında evlerin çatısına ve bacasına yuvalandığı gerçeğiyle ilişkilerndirildi yani birçok bebeğin doğduğu zamanla. Leylek, doğurganlığın simgesi haline geldi ve iyi şans getirdiği kabul edildi.
Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) tarafından kaybı mümkün olabilen türler arasında sınıflandırılan bu tür, bölgede hava sıcaklıkları düşmeye başlar başlamaz, başka alanlardan gelen diğer leyleklerle gökyüzünde birleşerek, yolculuk rotaları olan Güney Afrika, Süveyş, Körfez ve İsrail’e doğru yola çıkarlar.