Müslümanların ve nüfuslarının neredeyse yüzde 92’sini teşkil eden Sünnilik ya da Ehli Sünnet inancı, İslam Peygamberi Hz. Muhammed’in (SAV) koyduğu kuralların tümüne kayıtsız uyanlara denmektedir. Ortaya çıktıkları çıkış sırasına göre; Hanefilik, Mâlikilik, Şafiilik, Hanbelilik olarak 4 fıkhi mezhebe ayrılmaktadır. Liberalden kısmen daha muhafazakara doğru da; Hanefilik, Mâlikilik, Şafiilik ve Hanbelilik olarak sıralayabiliriz. Hatta bir çok Müslüman, eski zaman dilimlerinde Hanefi kadıları tercih etmekteydi. Sünni kavramı özet olarak Peygamber Hz.Muhammed`in (SAV) sünnetini takip eden manasında kullanılmaktadır.
Şiilik inanç sistemi, ilk üç halifeyi; Halife Hz.Ali`nin elinden halifeliği çeşitli farklı (!) yollarla gasp etmiş kişiler olarak kabul edip tazim ve saygı göstermezler. Şiiliğin bir kısım sahabeyi güvenilmez kabul ederek; sadece on iki imamdan kaynaklı hadisleri doğru ve güvenilir (sahih) kabul edişine karşılık Sünniliğin güvenilirliği tüm Sahabeye genelleştirmesi her iki inanç grubunun hadis eserlerinde bir kısım farklılıklar bulunmasına yol açmıştır.
Sünniler’in yüzde 56′sı Hanefi, yüzde 29’u Şafii, yüzde 13’ü Maliki, yalnız yüze 2’si kadarı Hanbeli’dir. Yukarıda da saydığımız mezheplerin tümü VIII. yüzyılın son ve IX. yüzyılın ilk yarısında ortaya çıkmıştır. Eskiden büyük İslam kentlerinde 4 mezhebin de ayrı ayrı mahkemeleri bulunmaktaydı.